αναστοιχειώ

ἀναστοιχειῶ (-όω) (Α) [στοιχείον]

1. αναλύω κάτι στα αρχικά του στοιχεία, διαλύω

2. παθ. ξαναπλάθομαι, ξαναγεννιέμαι.